Her şeyi ve her söyleneni kafaya takmak. Şimdi bunu neden dedi ki, ne demek istedi ki diye düşünmek ve kendini ikna edecek sebepler ararken içindeki gücünü, bunlarla tüketmek.
Seni önemsemeyeni umrunda bile olmadığın ve hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam eden insanları gece gündüz düşünmek.
Sürekli kendini suçlamak, hatayı kendinde aramak.
Kendini hiç sevmemek ve beğenmemek. Kendi kendini değersiz hissettirmek.
İnsanların seni duygusal olarak yormasına ve yıpratmasına izin vermek. Bir süre sonra gücünü içindeki güçsüzlükle tüketirken bulacaksınız ve zamanla gücün tükenmiş olacak, duygusal olarak çok yorulmuş olacaksın.
Unutma her kötü söz, yorum ve yaklaşım sahibine aittir. İnsan başkasını tanımlarken kendini, hayata ve insanlara nasıl baktığını anlatıyordur aslında.
İnsanların nasıl yaklaşımda bulunduğu, neler söylediği, karşıdaki kişilerin ne olduğu ile ilgili değil kendi şahsiyetleri ve kimlikleri ile ilgilidir. Üslubun kimliğindir.
İnsanlar mükemmel değildir. Hiçbir zaman olmayacaklar. Sadece her zaman mükemmel olmaya çalışacaklar. Bu yüzden hatayı hep kendinde arama. İki tarafta da ara. Hepimiz hata yapabiliriz. Hata sende bile olsa kendini duygusal olarak yormamalısın.
Tabi ki bu küçük olaylar için geçerli gidip her olayda böyle düşünmek hata olur. Ne yapılıyorsa önceden düşünülüp tartılmalı ve insanlar sonucuna katlanmalı bence.
Kendini sevmeyi, değer vermeyi dene. Sana iyi gelen insanlarla iletişime geçmeye çalış. Yani şeyler öğrenmek ve bunları uygulamak beynin hoşuna gider çünkü beyin rutin şeyleri sevmez.
